Muhammed İbn Ahmed es-Serahsî
(İmamlar Güneşi)
Devrindeki ve kendisinden sonra gelen âlimlerin “Şemsü’l-Eimme” (İmamlar Güneşi) diye lakaplandırdıkları âlim, zâhid, fakîh, müfessir, mütekellim, hüccet “Muhammed İbn Ahmed es-Serahsî” Hicrî 5. Asırda yaşamış bir âlimdir.
Kendisi gibi “Şemsü’l-Eimme” lakaplandırılan Abdü’l-Aziz el-Hulvânî’den ilim almıştır. Burhânu’l-Eimme Abdü’l-Aziz İbn Ömer İbn Mâze, Özkentli Mahmud İbn Abdü’l-Aziz, Beykentli Osman İbn Ali ve Rüknü’d-Din Mes’ûd İbn Hassen yetiştirdiği kıymetli ilim ehlinden bir kaçıdır.
Bu aziz insan, ilim ve ihlas yüklü bir hayatın en verimli çağlarında iken, bulunduğu bölgeye hükmeden hakana, bazı davranışlarını İslâma uygun bulmadığını, Şer’-i Şerîfe uymayan bu çeşit davranışlarından vaz geçmesini söylediği, Emr-i Celîle, Sünnet-i Seniyye’ye uyması gerektiğini hatırlattığı; kısaca ilminin gereği olan nasihatı yaptığı için hapse mahkum edilmişti.
Devamı için TIKLAYINIZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder